ابراهیم بنی طالبی - استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه شهرکرد
بهنام قاسمی مبارکه - استادیار گروه حرکات اصلاحی دانشگاه شهرکرد
اسدالله ابراهیمی - کارشناس ارشد دانشگاه شهرکرد
آرمان دهقانی - کارشناس ارشد دانشگاه شهرکرد

هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات سنتی و تمرینات با حمایت وزن بر تراکماستخوان و بیومارکرهای سرمی متابولیسم استخوان در افراد پاراپلژی است. تعداد 17 نفرضایعه نخاعی پاراپلژی (طبقه بندی مقیاس B,C انجمن ضایعه نخاعی آمریکا) با میانگین ابتلا 14 ماه، سن 1/80±32/53 سال، قد 1/66±175/71 سانتی متر، وزن 2/44±71/59 کیلوگرم وشاخص توده بدنی 0/83±23/18 کیلوگرم بر مترمربع به طور دسترس و داوطلبانه به عنوانآزمودنی انتخاب شدند. این آزمودنی ها به گروه تمرین با حمایت وزن (10 نفر) و گروه تمرینسنتی (7 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها در یک دوره 12 هفته ای، 4 جلسه 60 دقیقه ای درهفته شرکت کردند. تمرین با حمایت وزن شامل 15 دقیقه گرم کردن روی دوچرخه ثابت وسپس 45 دقیقه تمرین با 50 % وزن بدن روی دستگاه نوار گردان و در آخر 10 دقیقه تمریناتسردکردن بود و در هر هفته 10 % به وزن تحمل شده اضافه می شد. تمرینات سنتی شامل یکزمان 15 دقیقه ای گرم کردن روی دوچرخه ثابت و 45 دقیقه تمرینات کششی و تمریناتقدرتی، راه رفتن با پارالل و 10 دقیقه سردکردن بود. داده ها نشان داد که تفاوت معناداری درمیزان آلکالین فسفات، استیوکلسین، میزان تغییرات محتوای استخوان گردن ران، تراکماستخوان گردن ران، میانگین محتوای استخوان مهره های کمری و میانگین تراکم استخوانمهره های کمری، بین گروه با حمایت وزن و گروه تمرینات سنتی وجود داشت. تمرین باحمایت وزن می تواند منجر به کاهش پوکی استخوان در افراد پاراپلژی گردد و به عنوان یکمداخله موثر جهت درمان پوکی استخوان در این افراد تجویز گردد.

تمرینات با حمایت وزن، تراکم استخوان، پاراپلژی