الهام گندمکار - کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران
امین گندمکار - کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران
منصور اسلامی - دانشیار بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران

افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش یافته به ویژه در ناحیه قوس میانیپا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش های پیشین نشان داده اند کفشناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسهسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیه کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران باکف پای صاف حین مرحله اتکای راهرفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 6/1±56/99کیلوگرم، قد 3/9±161/96 سانتی متر و شماره پای 0/6±38/43) انتخاب شدند. ازآزمودنی ها خواسته شد با سرعت مورد نظر روی فوتاسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متریجایگذاری شده بود، به طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربهدر هفت ناحیه کف پای راست حین مرحله اتکا اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد کفشناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38 %، انگشتان 109 %، داخلی جلوی پا40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212 % افزایش معنادار یافت. علاوه براین، افزایش معنادارحداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61 %، میانی پا 42% و پاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترلمشاهده شد. باوجوداین، حداکثر ضربه در ناحیه داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهشمعنا دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین،نمی توان این کفش ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.

کف پای صاف، حداکثر سرعت بارگذاری عمودی، ضربه عمودی، راه رفتن، کفش ناپایدار