ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر

تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر انجام شده است. شرکت کنندگان در این تحقیق 32 مرد ورزشکار گلبالیست (با میانگین سنی 26/09) بودند که در مسابقات لیگ برتر کشور در سال 1388 حضور داشتند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل: پرسشنامه های خودکارآمدی شرر، هوش هیجانی سیریا شیرینگ و برگه ارزیابی منشی استاندارد بود. روایی و پایایی پرسشنامه ها قبلا تعیین شده بود. به منظور اجرا، تک تک سوالات برای هریک از شرکت کننده ها خوانده و نظر آنها در پاسخنامه منعکس شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، تعیین همبستگی بین عملکرد با خودکارآمدی، هوش هیجانی و هر یک از مولفه های آن ازضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد (p<0/05). یافته های تحقیق ارتباط معنی داری بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد نشان نمی دهد (p<0/05) و مولفه های هوش هیجانی نیز، به جز مولفه خودآگاهی، با عملکرد مردان گلبالیست رابطه معنی داری ندارند، بنابراین تنها مولفه ای که ارتباط معنی داری با عملکرد دارد خودآگاهی است که هم با تعداد گل (p=0/012) و هم خطای انفرادی (p=0/040) رابطه معنی دار مثبت دارد. این یافته ها نشان می دهد این مولفه خودآگاهی، در مقایسه با سایر مولفه های هوش هیجانی اهمیت بیشتری در عملکرد این قشر از ورزشکاران نخبه دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , هوش هیجانی , عملکرد گلبال