رابطه بین استحکام روانی و راهبردهای روان شناختی در دانشجویان ورزشکار

هدف از اجرای پژوهش حاضر رابطه بین استحکام روانی و راهبردهای روان شناختی در دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در مسابقات ورزشی منطقه دو کشور بود. روش پژوهش استفاده شده از نوع توصیفی- همبستگی بود. برای این منظور تعداد 100 نفر از دانشجویان ورزشکار (میانگین سنی، 22/5 و انحراف استاندارد، 3/7) رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه استحکام روانی کلاف و همکاران را به منظور اندازه گیری استحکام روانی و آزمون راهبردهای عملکرد توماس و همکاران را برای اندازه گیری راهبردهای روان شناختی تکمیل کردند. برای اندازه گیری راهبردهای روان شناختی تکمیل کردند. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت معنادار بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال ساز، آرام سازی، تصویرسازی و کنترل توجهی در بعد رقابت بود. در ضمن نتایج رگرسیون چندگانه نشان دهنده پیش بینی معنادار راهبردهای روان شناختی در هر دو بعد تمرین و رقابت توسط خرده مقیاس های تعهد در هر دو بعد بیشترین تاثیر و قدرت پیش بینی را دارا بود. این موضوع نشان می دهد که احتمالا ورزشکاران متعهد به انجام کار و فعالیت خود، بیشتر تمایل به استفاده از مهارت های روانی برای کسب موفقیت در فعالیت مربوطه داشتند.

Keywords:

استحکام روانی , مهارت های روان شناختی , دانشجویان ورزشکار , عملکرد