مقایسه میزان پرخاشگری و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار

هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان پرخاشگری و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیر ورزشکار بود.در این پژوهش علمی- مقایسه ای، از بین نوجوانان پسر 10 تا 18 ساله بی سرپرست، در مراکز بهزیستی شهر تبریز، 150 نفر به شیوه تصادفی هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه پرخاشگری باس و پری، و پرسش نامه پژوهشگر ساخته گوشه گیری استفاده شد و روایی و پایایی هر دو پرسش نامه نیز مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات، با آمار توصیفی، و آزمون تی مستقل انجام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد بین نمره کل پرخاشگری و خرده مقیاس های کلامی، جسمی، و خشم، و گوشه گیری نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد؛ ولی در خرده مقیاس دشمنی، بین نوجوانان بی سرپرست ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معناداری دیده نشد. براساس نتایج پژوهش، چنین نتیجه گیری می شود که با افزایش برنامه های ورزشی نوجوانان بی سرپرست، می توان از آثار منفی پرخاشگری در رفتار فردی و اجتماعی آن ها پیشگیری کرد.

Keywords:

پرخاشگری , گوشه گیری , ورزش , جوانان و نوجوانان بی سرپرست