نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت های یادگیری منتسب به تمرین دوتایی و انفرادی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت های یادگیری منتسب به روش تمرین دوتاییبود. بیست و پنج دانشجوی پسر در دو گروه تمرین دوتایی و انفرادی در یادگیری فرم شماره یک تکواندو طیچهار جلسه 30 دقیقه ای مورد آموزش قرارگرفتند. افراد گروه تمرین دوتایی در گروه های دونفری به تمرین می-پرداختند ولی افراد گروه تمرین انفرادی به صورت جداگانه تمرین میکردند. پرسشنامه خودکارآمدی یک بار قبلاز اولین کوشش تمرینی و یک بار قبل از آزمون یادداری به شرکت کنندگان ارایه شد. نتایج نشان داد پیشرفتیادگیری و خودکارآمدی در گروه تمرین دوتایی بیشتر از گروه تمرین انفرادی بود. لذا میتوان جمع بندی کرد کهیکی از عواملی که موجب می شود نوآموزانی که به صورت دوتایی تمرین می کنند یادگیری بیشتری را تجربه کنند،نه فقط مشاهده الگوی در حال یادگیری، بلکه بالا رفتن عاملی روانشناختی به نام خودکارآمدی در آنها می باشد.

Keywords:

خودکارآمدی , یادگیری حرکتی , تمرین دوتایی , تکواندو