قالب تونلی سیستمی ایده آل برای سازه های بتن آرمه تحت زلزله های متوالی

وجود پتانسیل آسیب پذیری تحت پس لرزه ها، حتی در بسیاری از ساختمانهایی که بر اساس آیین نامه های طراحی لرزهای معتبر طراحی شده اند، لزوم توجه به استفاده از یک سیستم مطمین، بخصوص در مناطق لرزهخیز را آشکار میسازد. تجارب زلزله های پیشین و نتایج مطالعات صورت گرفته روی سیستم قالب تونلی مبین مقاومت بسیار قابل توجه این قبیل سازه ها در برابر زلزله های قوی میباشد. تاکنون مطالعه ای جهت بررسی مقاومت این سازه ها تحت زلزله های متوالی انجام نشده است. به نظر میرسد که این سیستم سازهای، تحت زلزله های متوالی از اطمینان سلامت قابل قبولی برخوردار است. هدف این مطالعه، بررسی ظرفیت باقیمانده ساختمانهای قالب تونلی آسیب دیده بعد از وقوع لرزش اصلی و نحوه عملکرد آنها تحت زلزله های متوالی حاوی لرزش اصلی و پسلرزه بوده است. بدین منظور، بعد از اعمال لرزش اصلی معادل با زلزله طرح استاندارد 2800 ایران، ساختمانهای آسیبدیده، تحت تحلیلهای دینامیکی افزایشی ناشی از پس لرزه ها و بارافزون قرار گرفته اند. ارایه منحنی های شکنندگی برای سطوح مختلف خرابی به وجود آمده در المانهای اصلی قبل و بعد از وقوع لرزش اصلی، از دیگر دستاوردهای این پژوهش است. نتایج بیانگر ظرفیت و مقاومت بالای سیستم قالب تونلی در زلزله های متوالی و تامین سطح عملکرد قابلیت استفاده بی وقفه در زلزله طرح استاندارد 2800 میباشد. با استناد به نتایج حاصل از این مطالعه، نتیجه گردید که عدم آسیب قابل توجه تحت لرزش اصلی متناظر به خطر طراحی ساختگاه، بیشترین شانس را جهت تحمل پسلرزه ها برای این سیستم نوظهور فراهم کرده است. به علاوه، مشخص شد که اجزای اصلی در این ساختمانها، حتی تحت پسلرزهای نسبتا0 قوی نیز، با احتمال ناچیزی به سطح عملکردی نامبرده میرسند.

Keywords:

سیستم قالب تونلی , پس لرزه , نگاشت های پی در پی , تحلیل دینامیکی افزایشی , منحنی های شکنندگی