ارزیابى خطرپذیرى لرزه اى در بافت شهر ارومیه مبتنى بر روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبى_ فازى

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 389

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DPMK-8-2_004

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1397

Abstract:

زمینه و هدف: ضرورت کاهش خطرپذیری شهر در برابر زلزله، یکی از اهداف اصلی برنامهریزی کالبدی و برنامهریزی شهری محسوب میگردد. کاهش خطرپذیری شهرها در برابر زلزله زمانی رخ خواهد داد که اصول مدیریت بحران؛ و به تبع ان پدافند غیر عامل در همه سطوح برنامهریزی (از امایش سرزمین تا معماری)، مد نظر قرار گیرد. با این حال سطح میانی یعنی برنامهریزی در مقیاس شهر و منطقه (شهرسازی) نقش کلیدی در کاهش خطرپذیری شهر ارومیه در برابر زلزله دارد. هدف این تحقیق شناسایی نقاط خطرپذیر شهر ارومیه در برابر زلزله است.روش: برای رسیدن به این هدف ابتدا از میان عوامل مختلف موثر بر میزان خطرپذیری تعداد 12 شاخص شامل مساحت قطعات، قدمت سازه، مقاومت سازه، تراکم واحد مسکونی، تراکم خانوار در واحد مسکونی، تراکم جمعیتی، فاصله از فضای سبز، فاصله از تاسیسات خطرناک، فاصله از دسترسی درجه 1، تعداد طبقات، فاصله از مراکز درمانی و اتشنشانی انتخاب شد. جهت اجرای تحلیلهای کمی، شاخصها وارد نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی شده سپس با در نظر گرفتن ارتباط بین شاخصها با هدف پژوهش، نوع تابع فازی مشخص شده و به استانداردسازی لایهها در نرمافزار ایدریسی اقدام شده است. در انتها نیز با تاثیر دادن وزن شاخص ها که با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی در نرمافزار اکسپرت چویس بهدست امده، به همپوشانی لایهها در نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام شده است.یافته ها: بیشترین ضریب اهمیت بهدست امده مربوط به شاخص تعداد طبقات و کمترین ان مربوط به شاخص خانوار در واحد مسکونی است. نتایج: نتایج حاصله بیانگر ان است که میزان خطرپذیری در بخش شمال، شمال شرقی، شرقی و جنوبی ارومیه نسبت به سایر بخشهای ارومیه کمتر است. از طرفی میزان خطرپذیری در بخش مرکزی شهر در حالت میانی قرار دارد و بخشهای جنوب شرقی، غربی شمال غربی و تا حدودی جنوب غربی بیانگر پتانسیل بالای خطرپذیری است.

Authors

اصغر عابدینی

استادیار دانشکده معماری، شهرسازی و هنر دانشگاه ارومیه ، ارومیه. ایران

رضا کریمی

کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه ارومیه. ارومیه. ایران