سهیلا صالحی - کارشناسی ارشد آموزش محیط زیست

در قرن حاضر رفتارهای زیستمحیطی انسان، به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل بر محیط زیست، مورد توجه بسیاری از جامعهشناسان زیستمحیطی قرار گرفته است. در هر جامعه ای افراد برخورد به نسبت مشخصی در مورد محیط زیست از خود نشان دهندمی که ممکن است این برخورد کاملا مسیولانه یا کاملا غیرمسیولانه یا رفتاری بینابین این دو باشد. رفتار شهروندان در برخورد با محیطزیست اطرافشان عامل مهمی در کاهش مخاطرات زیست محیطی است و تنها تغییر در رفتار انسانی میتواند این مشکلات زیست محیطی را کاهش دهد. در این راستا شناسایی عوامل فردی و اجتماعی موثر بر رفتارهای زیستمحیطی شهروندان ضروری است. از آنجا که خانواده مهمترین بخش از محیط کودک است به همین دلیل قویترین عامل اجتماعی کردن کودکان تلقی میشود. در واقع خانواده از عوامل موثر برتقویت رفتار مسیولانه فرزندان است. بسیار مهم است که خانواده چه شیوه های فرزندپروری را اتخاذ کند که موجب شود کودکان باورهای قوی بر توانایی های خود داشته باشند و بتوانند رفتارهای مسیولانه نسبت به دیگران، جامعه و محیط زیست اطرافشان از خود نشان دهند. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانهای انجام شده است و هدف آن بررسی تاثیر سبکهای تربیتی والدین بر رفتار زیست محیطی فرزندان در راستای حفاظت از محیط زیست میباشد.

سبک های تربیتی - رفتار زیست محیطی- حفاظت از محیط زیست- محیط زیست