پیوند توفیقی - عضو هییت علمی دانشگاه شهرکرد

زیراندازهای پنبه ای ایران و هند از نوع بافته های تخت و بدون پرز هستند، هر دو سازگار با آب و هوای گرم بوده و در بعضی از نمونه هایشان شباهت هایی از لحاظ رنگ، نقوش و ترکیب بندی دیده می شود.این بافته های پنبه ای همراه با نقاط مشترکشان، ویژگی های خاص فرهنگی، روانی، اعتقادی و حتی شرایط خاص اقلیمی بافندگان خود را )که منجر به تفاوت بین بافته های دو کشور شده است( نیز انعکاس می دهند. در تحقیق پیش رو بر آن هستیم تا این فرضیه که بین طرح، رنگ و ترکیب بندی تعدادی از بافته های پنبه ای ایران و هند شباهت وجود دارد ، را به روش کتابخانه-ای ومیدانی مورد ارزیابی قرار دهیم.مقاله حاضر به معرفی و بررسی بافته های پنبه ای ایران با نام زیلو و نمونه های هندی با عنوان داری خواهد پرداخت و سعی شده است تا وجوه اشتراک و افتراق آن ها مورد بررسی قرار گیرند. از آن جایی که طرح و رنگ در این بافته ها طی سالیان متمادی تابع روش های سنتی بوده و تغییرات جزیی و اندکی به خود پذیرفته اند، در بررسی آن ها محدوده زمانی خاصی مد نظر نبوده است. هم چنین علاوه بر مطالعه ی تطبیقی بافته های دو کشور، تفاوت نمونه های قدیمی با نمونه های جدید آشکار خواهد شد؛ ضمن آن که این بررسی تنها نمونه های با رنگ های محدود )دو تا سه رنگ( را مد نظر خواهد داشت.

داری، زیلو، بافته های پنبه ای، طرح و رنگ، ایران و هند