محمدحسین حسین زاده بحرینی - عضوهییت علمی دانشکده علوم اداری واقتصاددانشگاه فردوسی مشهد

میزان سرمایه گذاری در هر کشور، تابع مجموعه ای از متغیرهاست که امنیت سرمایه گذاری در زمره مهم ترین آنها به شمار می آید. مطالعه درباره میزان امنیت در یک اقتصاد و ترکیب عوامل ناامن کننده فضای سرمایه گذاری در آن، به دو شیوه امکان پذیر است. در شیوه نخست که متضمن رویکردی عینی به مقوله امنیت است، استحکام یا ضعف نهادهای امنیت ساز در کشور مورد توجه قرار می گیرند. شیوه دوم متضمن رویکردی ذهنی به مقوله امنیت است، که میزان امنیت در یک کشور و عوامل امنیت زدا و میزان تاثیر هریک از آن عوامل بر نا امنی محیط کسب و کار، از متقاضیان واقعی امنیت، یعنی سرمایه گذاران - بالفعل یا بالقوه - استعلام می شود. منطق رویکرد حاضر این است که برای اقدام به سرمایه گذاری در یک کشور یا صنعت خاص، احساس امنیت از جانب افرادی که متقاضی سرمایه گذاری هستند، موضوعیت دارد. در حال حاضر، این شیوه بطورمستمروباقابلیت اطمینان بالا درسطح بین المللی انجام می شود دراین مقاله عوامل ایجادکننده ناامنی درمحیط سرمایه گذاری ایران براساس تصویر ارایه شده توسط سازمان های بین المللی براورد کننده ریسک که عمدتا به شیوه دوم متکی هستند بررسی می شود

سرمایه گذاری،امنیت،امنیت عینی وذهنی وشاخصهای امنیت سرمایه گذاری