عباس عرب مازار - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی
سارا نظری گوار - کارشناس برنامه ریزی و تحلیل سیستم های اقتصادی

در نظریه های سنتی سرمایه گذاری فرض بر این است که تصمیم های سرمایه گذاری در محیط مطمینی صورت می گیرد؛ در حالی که در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، درجه بالایی از نااطمینانی وجود دارد. رشد تولید، تورم، نرخ ارز و سایر متغیرهای مهم اقتصاد کلان نسبت به اقتصاد کشورهای صنعتی در معرض نوسان بیشتری هستند. آثار این نوسانهای شدید بر سرمایه گذاری در مطالعات اخیر مورد توجه قرار گرفته است. فرض می شود نوسانهای وسیع نرخ تورم نیز محیط نااطمینانی را جهت تصمیم گیری بر سرمایه گذاران بخش خصوصی ایجاد می کند. هدف این مقاله بررسی اثر نااطمینانی نرخ تورم بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایران است. در این راستا، واریانس شرطی خود رگرسیون تعمیم یافته نرخ تورم به عنوان متغیر جایگزین نااطمینانی در نظر گرفته می شود. به منظور برآورد رابطه بین نااطمینانی نرخ تورم در کنار متغیرهای سنتی شامل تولید ناخاصل داخلی، نرخ سود تسهیلات بانکی و متغیر نرخ تورم بر سرمایه گذاری بخش خصوصی بررسی می شود. نتایج حاکی از منفی بودن اثر نااطمینانی نرخ تورم بر سرمایه گذاری بخش خصوصی در کوتاه مدت و بلندمدت است. همچنین تولید ناخالص داخلی اثر مثبت و نرخ سود تسهیلات بانکی و نرخ تورم نیز اثر منفی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی دارند.

شاخص نااطمینانی نرخ تورم، سرمایه گذاری بخش خصوصی، الگوی واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیون تعمیم یافته