اثر پلی سولفید مایع ضایعاتی و نانوخاک رس بر خواص مهند سی قیر

قیر ماده راه سازی مهمی بوده که خواص آن بسیار مورد توجه است. اصلاح قیر با پلیمر موجب افزایش عمر روسازی های آسفالت میشود. برای اصلاح خواص مهندسی قیر از روشهای فیزیکی و شیمیایی استفاده میشود. از این میان، روشهای فیزیکی به دلیل سادگی پرکاربردتر هستند. از روشهای فیزیکی اصلاح قیر استفاده از پلیمرهاست. پلی سولفید از پلیمرهایی بوده که به تازگی مورد توجه پژوهشگران این صنعت قرار گرفته است. این پلیمر را میتوان از ضایعات سنگین و هیدروکربنهای کلردار صنایع پتروشیمی نیز سنتز کرد که افزون بر کاهش هزینه های مربوط به اصلاح قیر، کمک شایانی به حل مشکل انباشتگی این ضایعات میکند. در این پژوهش، از پلیمر پلی سولفید مایع ضایعاتی )waste liquid polysolfide polymer, WLPSP(، به تنهایی و همراه با نانوخاکرس برای اصلاح قیر استفاده شد. مقدار پلیمر اضافه شده به قیر 1، 3 و 5%بود.در نمونه هایی که دارای پلیمر و نانوخاک رس بودند، مقدار نانوخاکرس ثابت و 2% بود. پلیمر WLPSP موجب افزایش دمای نرمی و کاهش درجه نفوذ قیر میشود که این موضوع خواص قیر را در دمای زیاد بهبود میبخشد. این آثار برای تمام نمونه های قیر پلیمری و آمیخته های قیر-پلیمر - نانوخاکرس و قیر - نانوخاکرس مشاهده شد. نمونه های اصلاح شده با نانوخاکرس و پلیمر و نانوخاکرس به تنهایی کاهش بیشتر درجه نفوذ را نشان دادند. با افزایش WLPSP به قیر، شاخص نفوذپذیری قیر افزایش یافت که نشاندهنده کاهش حساسیت گرمایی قیرهای پلیمری و آمیخته های قیر-پلیمر-نانوخاک رس حاصل است.

Keywords:

پلی سولفید , قیر , نانوخاک رس , ضایعات , خواص مهندسی