اثر نانو سلولوز بر رفتار فازی آمیخته PS/PVME در نواحی دور ازترکیب درصد بحرانی

در این مطالعه، اثر نانوسلولوز آبگریز بر رفتار فازی آمیخته پلی استیرن -)PS(پلی وینیل متیل اتر )PVME( در ترکیب درصدهای دور از ناحیه بحرانی بررسی شده است. بدین منظور، آمیخته های خالص PS/PVME با ترکیب درصدهای 10/90 و 40/60 با 2% نانوذرات بررسی شدند. برای مطالعه اثر نانوذرات بر دمای جدایی فاز، از آزمون پویش دمای مدول دخیره )از ناحیه تکفاز تا دماهای بیشتر از جدایی فاز( استفاده شد. برای مشاهده تغییرات شکل شناسی حین جدایی فاز نمونه ها از تصاویر میکروسکوپی نوری استفاده شد. تصاویر TEM نشان میدهد، حین جدایی فاز، نانوسلولوز آبگریز در فاز غنی از PS قرار گرفته که این موضوع با پیش بینی رابطه ترمودینامیکی پارامتر ترشدگی سازگار است. برای آمیخته PS/PVME 10/90 جدایی فاز گرانروکشسان کنترل کننده جدایی فاز است. وجود نانوذرات باعث شد تا در دماهای زیاد، شبکه ایجاد شده از فاز پلی استیرن پایدار باشد. جدایی فاز برای آمیخته PS/PVME 40/60 طبق سازوکار هسته گذاری و رشد است و با ادامه جدایی فاز اندازه قطره ها به طور شایان توجهی بزرگتر شده و توزیع پهنی از اندازه قطره ها مشاهده میشود. افزایش دما موجب بیشترشدن بی تقارنی دینامیکی شده و در نتیجه در دماهای بیشتر تغییر سازوکار جدایی فاز از هسته گذاری و رشد به جدایی فاز گرانروکشسان مشاهده میشود. وجود نانوذرات در فاز پلیاستیرن همراستا با افزایش دما موجب افزایش بی تقارنی دینامیکی شده و در نتیجه از دماهای کمتر جدایی فاز طبق سازوکار گرانروکشسان مشاهده میشود.

Keywords:

جدایی فاز گران روکشسان , هسته گذاری و رشد , ریولوژی , نانوسلولوز , بی تقارنی دینامیکی