حذف رنگینه رودامین B از محلو ل های آبی با استفاده ازنانوکامپوزیت زیست سازگار پلی N- وینیل پیرولیدون- کو- مالییک انیدرید-سبوس برنج: مطالعات هم دما، سینتیک و ترمودینامیک

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 418

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-31-1_007

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

Abstract:

آب ترکیب حیاتی مهمی برای زندگی انسان و منبع ضروری برای تولید مواد غذایی، لباس و حفظ بهداشت و محیط زیست است. بنابراین، دسترسی به آب آشامیدنی سالم در سراسر جهان بسیار مهم است. در این مقاله، ابتدا نانوکامپوزیت زیست سازگار پلی) N-وینیل پیرولیدون– کو-مالییک انیدرید(-سبوس برنج با استفاده از مونومرهای مالییک انیدرید و N -وینیل پیرولیدون در مجاورت نانوذرات سبوس برنج با روش پلیمرشدن رادیکالی درجا سنتز شد. سپس، نانوکامپوزیت سنتز شده در محیط بازی آبکافت شد. مواد سنتز شده با طیف سنجی زیرقرمز ) FTIR (، پراش پرتو X و ،XRD میکروسکوپی الکترونی پویشی ) SEM ( و آزمون گرماوزن سنجی ) TGA ( شناسایی شدند. کاربرد نانوکامپوزیت پلی) N-وینیل پیرولیدون– کو-مالییک انیدرید( آبکافت شده-سبوس برنج به عنوان جاذب موثر برای حذف رنگینه رودامین B و) RB ( از محلول های آبی بررسی شد. اثر عواملی از قبیل pH ، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت محلول رنگینه در جذب رنگینه RB مطالعه شد. نتایج نشان داد، درصد حذف RB با نانوکامپوزیت سنتز شده بیش از % 88 در pH برابر 8، مقدار جاذب 70 mg ، غلظت رنگینه 40 mg/L و زمان تماس 180 min بود. مدل های هم دمای Langmuir و Freundlic ، سینتیک شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم و ترمودینامیک جذب برای تعیین سازوکار جذب رنگینه RB روی جاذب نانوکامپوزیتی مطالعه شدند. نتایج نشان داد، نانوکامپوزیت سنتز شده در توافق خوبی با مدل هم دمای Freundlich و سینت کی شبه مرتبه دوم بود. مدل ترمودینامیکی نشان داد، فرایند جذب رنگینه RB روی نانوکامپوزیت سنتز شده خودبه خود است.

Authors

احسان نظرزاده زارع

دامغان، دانشگاه دامغان، دانشکده شیمی،

مسلم منصورلکورج

بابلسر، دانشگاه مازندران، دانشکده شیمی، گروه شیمی آلی،

جعفر علیزاده فرمی

بابلسر، دانشگاه مازندران، دانشکده شیمی، گروه شیمی آلی،