شمس السادات زاهدی - استاد مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبایی
بهروز رضایی منش - دانشیار مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبایی
علیرضا اسلامبولچی - دکترای مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبایی

سرمایه فکری دانشی است که می تواند تولید ارزش کند. امروزه توجه به سرمایه های فکری، رویکردی است که ابزار تحقق کارایی و کارآمدی را در اختیارمدیران بخش دولتی می گذارد و از این رو مولفه های ناملموس مورد توجه شدید در بخش دولتی قرار گرفته است، علیرغم این میزان اهمیت، سرمایه فکری در سازمان های دولتی به ندرت جایگاه خود را یافته است و تا کنون تعداد کمی از سازمان های دولتی برای اندازه گیری و مدیریت و گزارش دارایی های ناملموس خود تلاش کرده اند. این تحقیق در پی ارایه مدلی برای اندازه گیری و ارزیابی سطح سرمایه های فکری در سازمان های فرهنگی-دولتی کشور و آزمون مدل از طریق ارزیابی سرمایه های فکری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان بزرگترین و اصلی ترین سازمان متولی فرهنگ در ایران می باشد، تا از این رهگذر در جهت مدیریت هر چه بهتر این سرمایه ها گام برداشته شود.در این تحقیق پس از مروری بر ادبیات سرمایه های فکری و به خصوص مدل های اندازه گیری و ارزیابی سرمایه فکری در سازمان های دولتی، مدل اولیه تحقیق طراحی شد، با استفاده از تکنیک گروه کانونی و دلفی و استفاده از نظرات خبرگان شاخص های مدل تعدیل و اصلاح شدند و پرسشنامه حاصله در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد آزمون قرار گرفت.تجزیه و تحلیل یافته های حاصله از پیمایش، فرضیه های تحقیق و روایی مدل ارایه شده برای اندازه گیری و ارزیابی سرمایه های فکری سازمان های فرهنگی-دولتی را مورد تایید قرار داد.

سرمایه فکری، مدیریت دانش، داراییهای ناملموس، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه اجتماعی، سرمایه ارتباطی