تدوین مدل مناسب رهبری برای بهبود عملکرد سازمان های نوآور

در وضعیتی که فضای کسب وکار هرروز پویا تر و پیچیده تر می شود ایجاد و توسعه مزیت های رقابتی پایدار، تابع نوآوربودن و بهبود مستمر فناوری های موجود است و سازمان های تحقیق و توسعه وابسته به شرکت ها، نقش مهمی در این زمینه ایفا می کنند. اما همواره یکی از چالش های اساسی مدیران ارشد آنها، چگونگی بهبود عملکرد این سازمان ها است. درحالی که پژوهشگران معتقد هستند رهبری، فرهنگ و جوسازمانی مهم ترین عوامل موثر در این زمینه هستند ولی مطالعات بسیار محدودی درباره تاثیر ترکیب این عوامل بر عملکرد آن صورت گرفته است. هدف این مطالعه، پرکردن این خلا است. جامعه آماری، سازمان های تحقیق و توسعه وزارت نفت می باشد. روش تحقیق ترکیبی است. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی، آرشیوی و در مرحله کمی، از پرسشنامه تدوین و تاییدشده مرحله قبل استفاده شده است. داده ها از 476 نفر از مدیران پژوهشی و پژوهشگران این سازمان ها جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها و تایید فرضیه های تحقیق از روش الگویابی معادلات ساختاری بهره گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که رهبران اثر مستقیم معنی داری بر بهبود عملکرد این سازمان ها ندارند زیرا فرهنگ و جوسازمانی میانجی و تعدیل کننده رابطه رهبری و عملکرد هستند. بنابراین باید از دخالت های مستقیم در این امور پرهیز نمایند و از طریق توسعه فرهنگ و شکل دادن به جوسازمانی نوآور، بهره وری و عملکرد این سازمان ها را به طور مستمر بهبود بخشند.

Keywords:

سازمان های تحقیق و توسعه , رهبری , فرهنگ , جوسازمانی , عملکرد