بررسی عوامل موثر بر مدیریت واکنشی: پیش آیندها و پس آیندهای واکنش مورد مطالعه: سازمان های دولتی استان ایلام

عدم آیندهنگری برخی از مدیران سازمانهای دولتی و خصوصی و غافلگیری آنها در برابر رویدادهای مختلف نظیر حوادث طبیعی، بیانگر سبک مدیریتی خاصی است که به آن مدیریت واکنشی گفته میشود. استفاده از چنین سبکی، به دلیل کاهش اعتماد ذینفعان و کاهش سرمایه اجتماعی، باعث تخریب چهره سازمان و برند آن میگردد. لذا هدف این پژوهش دستیابی به نظریه ای درخصوص شناسایی علتهای مدیریت واکنشی در سازمانها، تعیین نتایج و ارایه راهکارها و همچنین درک این پدیده در سازمانها و تغییر در رفتارها انجام شده است. رهیافت پژوهش به صورت کیفی و استراتژی پژوهش مبتنیبر نظریه پردازی داده بنیاد است .جهت گردآوری اطلاعات پژوهش حاضر از مصاحبه نیمه ساختار یافته و بهمنظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری دوجملهای و فریدمن استفاده شد. نمونه گیری به روش نظری و هدفمند (قضاوتی و گلوله برفی) انجام شده است که برمبنای آن تعداد 15 مصاحبه با مدیران، اعضای هییت علمی و خبرگان سازمانی که صورت گرفته است دارای تجربه و دانش درباره علت مدیریت واکنشی و نتایج آن بودند. با توجه به یافته های تحقیق مشخص شد که نبودن تفکر استراتژیک، عدم شایسته سالاری، عدم آموزش مدیریت بحران، عدم تخصص مدیریتی، روزمره مدیران، نبودن سیستم های اطلاعاتی و نادیده انگاشتن زمان علت مدیریت واکنشی سازمانها میباشند که باعث تخریب چهره سازمان میگردند.

Keywords:

مدیریت واکنشی , پنجره های شکسته , چهره سازمانی , رویدادهای مختلف