مقاوم سازی اقتصاد شهری از طریق دستیابی به جمعیت کارای شهری

اقتصاد مقاومتی، اصطلاحی است که در ادبیات اقتصادی ایران وارد شده و حول آن، نظریات متعددی شکل گرفته است. شهرها در اقتصاد ملی، رکن اصلی و اولیه تولید هستند. نخست شهرها و کلان شهرها، موتور محرک اقتصاد هستند که بخش زیادی از تولید کالا و خدمات در محدوده آنها صورت میگیرد و همچنین عمده بازار محصولات تولید شده در این شهرها هستند؛ به طوری که اگر این شهرها نبودند و این جمعیت بهطور پراکنده یا یکنواخت توزیع میشدند، این میزان از تولید و این بازار شکل نمی گرفت. با وجود اهمیت مقیاس کلانشهرها در اقتصاد، مطابق با نظریات اقتصاد شهری، میتوان اندازه کارایی برای شهرها تصور کرد که با تعیین آن، میتوان به سوی مقاوم سازی اقتصاد شهری و اقتصاد مقاومتی حرکت کرد. در این مقاله، مقاوم‎سازی شهرها از طریق تعیین اندازه کارا شهر، بررسی و تحلیل شده است. برای محاسبه اندازه کارا شهر، تابع رفاه اجتماعی شهر، تصریح و برآورد شده است. یافته ها نشاندهنده این هستند که جمعیت شهر تهران، از سطح کارای خود عبور کرده و نزدیک کردن اندازه کارا به اندازه واقعی یا نزدیک کردن اندازه واقعی به اندازه کارا با کنترل جمعیت شهر میتواند اقتصاد شهر و در نتیجه، اقتصاد ملی را مقاوم‎تر کند. تنها سیاستهای کنترلی برای مقاوم سازی اقتصاد شهر، جوابگو نیستند و سیاست‎های توسعه ارایه خدمات شهری و زیرساخت شهری برای افزایش ظرفیت گنجایش شهر، توصیه میشوند.

Keywords:

مقیاس کارا , اقتصاد شهری , اقتصاد مقاومتی , مقاوم سازی شهرها