عبدالله عبداللهی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور مرکز میان دوآب
جعفر جوان - استاد گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی مشهد

جهانی شدن، امروزه با روند رو به رشد خود، چنان ابهامی بر سر روشن گری نقطه ی عزیمت تاریخی این همه دگرگشت و تحول آفریده که تا این لحظه تقریر5 مبدایی دقیق از آن مقدور و میسور نگشته است. این مقاله بر آن است که جهانی شدن را به جای تفسیر از منظر یک نگرش خطی و تدریجی، با تکیه بر فلسفه تبارشناسی میشل فوکو و تاکید بر گسست و پیوست های مکرر در سیر غیرخطی تاریخ مورد بررسی و مداقه قرار دهد. در این راستا میزان تعلق جهانی شدن به دوره های مدرنیته و پسامدرنیته را از زبان نظریه پردازان مختلف ارزیابی نموده و در فرجام، شرایط بومی ایران را در پیوند با تبار تاریخی جهانی شدن تشریح کرده است.

تبارشناسی، جهانی شدن، مدرنیته، پسامدرنیته