شناخت الگوی توسعه ی کالبدی فضایی شهرهای مناطق خشک (مطالعه ی موردی شهر بافق)

الگوی رشد و توسعه کالبدی شهر کویری بافق با وجود محدودیت های شدید اراضی و آبی، علاوه بر ناپایداری زیست محیطی و اکولوژیکی، در ابعاد اجتماعی اقتصادی نیز محسوس است.هدف از این پژوهش ساماندهی الگوی فیزیکی گسترش شهر کویری بافق است، براین اساس نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی تحلیلی است که از مدل های کمی و نرم افزارهای رایانه ای SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان میدهد شهر کویری بافق از نظر رشد و گسترش فضایی قبل از اکتشاف معادن سنگ آهن، سرب و روی از رشد آرام برخوردار بوده است، اما از زمان اکتشاف این معادن رشد شتابان را پشت سر گذاشته، که بیشترین افزایش جمعیت مربوط به دهه ی 1355 1345 با نرخ رشد سالانه 8/5 درصد بوده است. دلایل رشد بالا دراین دهه را میتوان گسترش فعالیت های اقتصادی در زمینه معادن، افزایش مهاجرت روستا شهر و مهاجرین جنگ تحمیلی دانست؛ بنابراین توسعه ی شهر از الگوی رشد پراکنده یا گسترش افقی متصور است و در بین نواحی ده گانه ی شهر بافق ناحیه ی 3 با عدد 0/746 پایدارترین ناحیه و ناحیه 8 با عدد 0/557 ناپایدارترین ناحیه شناخته شده است.

Keywords:

شکل پایدار شهر , توسعه ی کالبدی فضایی , مناطق خشک , شهر بافق