توسعه معنایی دعا در قرآن

این نوشتار در صدد تبیین جایگاه معنایی ادعا در قرآن به شیوه معناشناسی توصیفی است. معناشناسی توصیفی، ارتباط واژه دعا را با کلمات مرتبط با آن در قرآن بررسی می کند. در کاربرد وحیانی، واژه هایی مانند: طلب، ندا، استغاثه، تضرع، عبادت، استغفار و... با دعا ارتباط معنایی دارند.از نتایج مهم ترسیم میدانهای معنایی دعا، آشکار شدن پیوند معنایی عمیق دعا با سایر واژه های مرتبط با آن در قرآن است. این پیوندها باعث شده تا این واژه کاملا تحت تاثیر کلمات مجاور و نظام معنایی مستقر در آن قرار گیرد. در این مقاله با بررسی این پیوندها و روشن شدن توسعه معنایی دعا، به روند تکاملی انسان بر حسب مراتب او، به عنوان رهیافت معناشناسی پرداخته می شود.

Keywords:

قرآن , توسعه معنایی , میدان معناشناسی , دعا , رابطه همنشینی , رابطه جانشینی