رسول اکبری چایی چی - کارشناس ارشد ادیان و عرفان تطبیقی
مهدی حسن زاده - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد

برخی منتقدان، قرآن کریم را به منزله متنی مقدس مطالعه می کنند که به خشونت ورزی امر می کند. در مقابل، پژوهش حاضر بر محتوایی قرآنی متمرکز شده است که با نفی خشونت، به ویژه در مقام تحریم خشونت مستقیم ارتباط می یابد. شواهد قرآنی مطالعه شده در این جستار عبارت اند از: نفی قتل نفس، نفی کشتار انبیا، نفی خشونت فرعونی و نفی قتل اولاد. مطابق با گونه ای از نوع شناسی خشونت، روشن خواهد شد که مصادیقی از خشونت مستقیم که در قرآن کریم تحریم شده است، نیازهای اساسی انسان به بهروزی، معنا و هویت و نیز آزادی و حریت را با چالش مواجه می سازد. با توجه به شواهد قرآنی می توان دریافت که بر خلاف دیدگاه منتقدان مذکور، قرآن کریم افزون بر تحریم خشونت مستقیم در سطح ظاهر یعنی ستاندن جان سایر انسان ها ابعاد مختلف آن همانند توجه به حق بقا و حیات انسان درسطح آشکار تانیازهایی چون بهروزی بهره مند ازمعنا وهویت و نیزآزادی رادرنظر داشته است به علاوه اهتمام قرآن کریم به تحریم خشونت که با پنداشت تولید صلح منفی ارتباط می یابد نیز قابل توجه است

خشونت مستقیم،قتل نفس،کشتارانبیا،خشونت فرعونی،قتل اولاد،صلح منفی