صالح شاکری - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد
فرهاد شیخ سامانی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شهید باهنر

در این مقاله به مساله فرونشاندن ارتعاشات خود تحریک در فرآیند میکروفرزکارى به منظور دستیابی به دقت بیشتر، کیفیت سطح بهتر و نرخ برداشت ماده بالاتر پرداخته شده است. فرآیند میکروفرزکارى به صورت یک سیستم 2 درجه آزادى مدل شده و اثرات خروج از مرکز ابزار برش نیز در نظر گرفته شده است. به منظور افزایش پایدارى سیستم در عمق برش بیشتر و در نتیجه نرخ برداشت ماده بالاتر، جاذبهاى ارتعاشی طراحی شده اند و مقادیر پارامترهاى آنها بوسیله یک الگوریتم توسعه یافته، بهینه شده است. تاثیر جاذب ارتعاشی بر پاسخ زمانی سیستم و ناحیه پایدارى فرآیند، مورد تحقیق قرار گرفته و نشان داده شده است که ارتعاشات سیستم تا حد امکان کاهش یافته و ناحیه پایدارى نیز به میزان قابل توجهی گسترش یافته است.

ارتعاشات غیرخطی، میکرو-فرزکارى، جاذب ارتعاشی، منحنی پایدارى، سایش ابزار