هادی وکیلی - استادیار گروه پژوهشی مطالعات تطبیقی عرفان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سیده زهره سیدفاطمی - دانشجوی دکتری تصوف و عرفان دانشگاه ادیان و مذاهب قم

اسما و صفات الهی، و مظاهر آن در سه بعد معناشناختی، وجودشناختی، وانسان شناختی، یکی از مهمترین مباحث عرفان نظری است. در آیات قرآن وروایات نیز از اسما و صفات الهی به عنوان روش تشبیهی تنزیه ی شناخت حضرت باریتعالی یاد شده است و پژوهشگران همواره تلاش کردهاند رابطه ونسبت میان ذات و اسما و صفات الهی را تبیین کنند. در این رهگذر آیه لیس کمثله شیء از محکمات قرآنی به اسمی از اسمای قدوسی و سلبی اشاره مستقیم دارد.لذا وجوه مختلفی درباره حرف ک درنظر گرفته شده است. از این آیه بهروشنی دو تعبیر قابل استنباط است؛ اینکه حضرت رسول گرامی (ص) مظهر این اسم شریف است و دیگر اینکه به لحاظ فنی وجود مثل نیز بر حقیقت محمدیه و شخص حضرت رسول گرامی (ص) دلالت میکند، زیرا قبل از آن سخن از زوجیت به میان آمده است و کان خداوند میخواهد همان طور که زوجیت را برای همه چیز اثبات میکند از حقیقت محمدیه و شخص حضرت رسول (ص)زوجیت را منتفی بداند.

لیس کمثله شیء، مثله، ک زایده، حقیقت محمدیه، اسما وصفات الهی