داود حسینی - استادیار فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس تهران

یکی از استدلالهای صدرا (که تنها یک مقدمه دارد) برای نظریهای که امروزه تحت عنوان اصالت وجود نامیده می شود چنین است: چون حقیقت هر چیز همان وجودش است که بواسطهی آن وجود احکام و آثار آن چیز بر آن حمل می شود، پس وجود نسبت به آن چیز اولی به تحقق است. این نوشتار قصد دارد تنها مقدمه این استدلال را در بستری تاریخی واکاوی کند. شواهدی ارایه خواهد شد که چگونه این مقدمه در تقابل با نظر میرداماد در باب وجود مطرح شده است.بنا بر نظر میرداماد وجود موخر از تقرر ماهیت است. در مقابل برای صدرا وجود مقدم بر ماهیت است.

حقیقت، وجود، تقرر، تقدم، جعل