محمدمهدی عزیزی - استاد دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران
محمدصالح شکوهی بیدهندی - دکترای شهرسازی، دانشگاه تهران

برای پاسخ به این پرسش که چه نظریه ای از عدالت بیشتر مد نظر برنامه ریزان شهری در ایران بوده است و این نظریه در گذر زمان چه تغییراتی یافته است در این مطالعه نخست نمونه هایی از کاربرد مفهوم عدالت در آثار برنامه ریزان شهری ایرانی و سپس سه طرح نمونه جامع شهری بازخوانی شد. یافته ها نشان میدهد بیشتر برنامه ریزان شهری ایران در دو تعریف عدالت به مثابه برابری یکسان و عدالت به مثابه تامین حداقل ها و نیز در دوبعد اقتصادی و کالبدی به موضوع عدالت توجه کردهاند. در این نگاه، عدالت عمدتا در غالب تامین دسترسی به کاربری های حیاتی و کاهش نابرابری های فضایی مورد توجه برنامه ریزان ایرانی است.

برنامه های توسعه شهری، شهرسازی، عدالت اجتماعی، عدالت فضایی