علل انحطاط اجتماعی بندر لنگه 1277 تا 1328ش1897 / تا 1949م

بندر لنگه از سال 1213ش1834 /م بندر اصلی لارستان و محل آمد و شد کالاهای وارداتی و صادراتی خلیج فارس بود که تا سال 1277ش1897 /م ادامه داشت، اما پس از این تاریخ پویایی اجتماعی و تجاریاش افول کرد. بهنظر می رسد با تکیه بر عامل اقتصادی صرف نمی توان انحطاط اجتماعی این بندر را توضیح داد و باید نقش علل سیاسی و ایدیولوژیک را همتراز با علل اقتصادی در نظر داشت. پژوهش حاضر با روشی توصیفی تحلیلی و با کاربرد نظریه تعین چندبعدی دو عامل دیگر یعنی ساختار سیاسی و ایدیولوژیکی را در کنار ساختار اقتصادی این بندر بررسی و تحلیل کرده و این فرضیه را به آزمون گذاشته است که: تناقضات ساختاری (تناقضات سیاسی، اقتصادی، و ایدیولوژیکی) تشکل اجتماعی بندر لنگه از سال 1278ش1899 /م انحطاط اجتماعی آن را موجب گشت. تعرفه های جدید گمرکی 1278)ش1899 /م)، لجام گسیختگی ماموران دولتی و غیربومی دفاتر گمرکی، ناامنی سیاسی و اجتماعی پسکرانه های لنگه پس از انقلاب مشروطیت، قانون انحصار تجارت، قانون خدمت نظام اجباری، و فرمان کشف حجاب اجباری و وجود راه های فرار از این تناقضات (مهاجرت انسانی و سرمایه، قاچاق، و رشوه) به انحطاط اجتماعی بندر لنگه منجر شد.

Keywords:

خلیج فارس , بندر لنگه , انحطاط اجتماعی , تناقضات ساختاری