تطبیق معناشناختی نظام تبلیغا ت محیطی و شهر پایدار

این مقاله، پژوهشی میان رشته ای، تطبیقی و کیفی بر مبنای معناشناسی ساخت گرا و در جهت القای مفهوم شهر پایدار است و به روش توصیفی- تحلیلی در مورد نظام نشانه ای انواع مختلف تبلیغات شهری انجام شده است. بنابر تعریف شاخصه های پایداری در طراحی محیطی، اهدافی نظیر دس تیابی و حفظ زندگی سالم، محیط زیست سالم و کیفیت برتر زندگی و حقوق انسانی را در نظر می گیرد. ساختگرایی رویکردی در علم نشانه شناسی است که به مطالعه ساختار معنا در نظام های نشانه ای م یپردازد. از منظر ساخ تگرایی، معنای آثار هنری، ب هعنوان یک نظام بیانی، محصول ساختار نشانه ای آن است؛ تبلیغات شهری به مثابه یک نظام زیبای یشناختی و بیانی و یک رسانه پیام محور و بخشی از گرافیک محیطی، بخش عمده سامانه گرافیک شهرها را در دنیای امروز در بر م یگیرد. تبلیغات محیطی رسانه پیام رسان و بیان تصویری معانی تجاری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی با رعایت اصول زیبایی شناسی بصری، در فضاهای گوناگون شهری و اماکن حضور و عبور انسان شهرنشین است. هدف و کاربرد آن ایجاد تنوع و زیبایی و انتقال سریع، صریح و صحیح پیام به مخاطب است. رسانه تبلیغات شهری شامل اشکال ساختاری گوناگون است که هر نوع بنابر ساختار شکلی و بیانی خود معنایی را القا م یکند که در صورت توجه بدان و شناخت ساختار معنایی می تواند در جهت پایداری شهر و توسعه پایدار شهری نقش مهمی ایفا نماید. تحقیق حاضر می کوشد با تکیه بر کاربرد پیام رسانی آثار تبلیغاتی، به معنای ضمنی عمیق تر ساختار بیانی بپردازد و ماهیت ساختار مناسب نشانه ای و نظام معنایی تبلیغات محیطی پایدار را مطابق با نظریه توسعه پایدار وبر مبنای تحلیل زبانی- معنایی تعیین کند.

Keywords:

تبلیغات محیطی , نشانه شناسی ساخت گرا , نظام تبلیغات پایدار