سعید دباغ نیکوخصلت - استادیار دانشگاه تبریز
سجاد احمدی زاد - استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران
حسن پوررضی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز
عادل رهبران - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران

هدف از تحقیق حاضر، تعیین تاثیر فعالیت هوازی در زمانهای مختلف روز بر کورتیزول و برخی شاخص های پیش التهابی سرم مردان غیرورزشکار است. 11 مرد سالم غیرورزشکار (سن: 24/4±2/7 سال، توده بدن: 64/6±8/1 کیلوگرم، قد: 171/6±9/8سانتی متر) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها فعالیت هوازی مشابهی را در چهار زمان مختلف روز 08:00)،12:00،16:00 و (20:00، به صورت تصادفی روی چرخ کارسنج انجام دادند. در هر جلسه، آزمودنی ها پس از گرم کردن و کشش، با شدتی معادل90 درصد حداکثر ضربان قلب، به مدت 30 دقیقه روی چرخ کارسنج رکاب زدند. از هر آزمودنی دو نمونه خونی، قبل و بلافاصله بعد از هر آزمون گرفته شد. پس از بررسی داده ها، با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مشخص شد مقادیر پایه تمامی شاخص ها بهجز (P> 0/05) CRP در دورههای زمانی مختلف روز تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند .(P<0/05) فعالیت هوازی سبب افزایش معنی دار کورتیزول و IL-6 شد (P<0/05)، ولی در پی انجام فعالیت هوازی، تغییر معنی داری در سطوح TNF-α و CRP مشاهده نشد .(P> 0/05) همچنین ریتم شبانه روزی بر اندازه و میزان پاسخ این شاخص ها به فعالیت هوازی تاثیر معنی داری نداشت .(P> 0/05) بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که به استثنایCRP، غلظت های پایه سایر شاخص ها تحت تاثیر تغییرات زمان روز هستند. با این حال، پاسخ کورتیزول و شاخص های پیش التهابی به فعالیت هوازی حاد به زمان وابسته نیستند.

فعالیت هوازی، ریتم شبانه روزی، کورتیزول، شاخص های پیش التهابی