لیلا صاریخان خلجانی - کارشناس ارشد فیزیولوژی دانشگاه تبریز
رامین امیرساسان - دانشیار دانشگاه تبریز
وحید ساری صراف - استادیار دانشگاه تبریز
سعید نیکوخصلت - استادیار دانشگاه تبریز

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یکی از بیماری های زنان در سنین باروری است. متاسفانه تحقیقات دقیق و کاملی درباره تاثیر عوامل مختلف از جمله فعالیت ورزشی بر این بیماری انجام نگرفته، از اینرو بررسیهای بیشتر در مورد چگونگی تاثیر و نوع برنامه های تمرینی و حد بهبود تحت تاثیر تمرین بدنی، ضروری است. پژوهش حاضر در راستای تعیین تاثیر تمرین هوازی منتخب بر هورمونهای LH و FSH و ریخت شناسی تخمدانهای پلیکیستیک در زنان مبتلا به PCOS انجام گرفت. به همین منظور 12 زن مبتلا به PCOS (میانگین سنی 22-3 سال، متوسط 89/26-5/24 BMI کیلوگرم بر مترمربع و میانگین VO2max برابر60/28 -4/81میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) در این تحقیق شرکت کردند. برنامه تمرینی منتخب شامل 12 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با 70-75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود. برنامه گرم کردن و سرد کردن بهصورت 10 دقیقه حرکات کششی و 5 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با 50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. سونوگرافی و نمونه گیری یک روز پیش از آغاز تمرینات و یک روز پس از پایان دوره تمرینی انجام گرفت. سپس دادهها با استفاده از آزمون آماری -t همبسته بررسی شد. یافته ها حاکی از تغییرات معنیدار در کاهش هورمون لوتیینی و حجم تخمدان های راست و چپ و عدم تغییر معنیدار در هورمون محرک فولیکولی و نسبت LH/FSH و نیز افزایش چشمگیر و معنی دار VO2max بود. نتایج نشان میدهد که ورزش هوازی سبب کاهش سطح هورمون LH و حجم تخمدانها شده است، بنابراین میتوان آن را بهعنوان یکی از راهکارهای بدون هزینه در کاهش عوارض و علایم بیماری PCOS پیشنهاد کرد.

تمرینات هوازی، سندروم تخمدان پلی کیستیک، ریخت شناسی تخمدان، هورمون های گونادوتروپین، .VO2max