محمود خانی - کارشناس ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان
روح الله نیکویی - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
حمید معرفتی - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان

هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تخلیه گلیکوژنی بر پاسخ CGRP در حین تمرین استقامتی و اثر احتمالی لاکتات برآزاد سازی آن در شرایط استراحت بود. 10 نفر دانشجوی مرد فعال تربیت بدنی با میانگین سن 22/4±1/67، وزن 71/28 ± 5/56 و شاخص توده بدنی 23/31 ± 1/07 به صورت هدفمند انتخاب و در 4 وهله مجزا با حداقل فاصله زمانی یک هفته 4 آزمون جهت سنجش Pmax، انجام فعالیت استقامتی حاد پس از تخلیه گلیکوژن (کوشش تخلیه)،فعالیت استقامتی حاد (کوشش کنترل) و کلمپ لاکتات انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از پایان سه کوشش اخیر، نمونه خونی جهت اندازه گیری غلظت لاکتات پلاسما، CGRP و تری گلیسریدسرم جمع آوری گردید. اندازه گیری لاکتات و CGRP به ترتیب با روش های RIA و ELISA انجام و جهت تعیین تفاوت متغیرها بین دو کوشش کنترل و تخلیه از آزمون آماری t وابسته استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از افزایش معنادار غلظتCGRP بعد از انجام کوشش تخلیه (P<0.001)، کوشش کنترل (P<0.001) و کوشش کلمپ لاکتات (P<0.001) نسبت به مقادیر اولیه آن بود. همچنین مقادیر CGRP سرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت .(P<0.01) ارتباط معناداری بین سطوح لاکتات پلاسما و غلظت های CGRP سرم یافت شد .(P<0.01) ضمن این که مقادیر تری گلیسریدسرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت(.(P <0.01 به طور خلاصه، نتایج پژوهش نشان داد تمرین استقامتی حاد موجب افزایش معنادار در غلظت CGRP سرم میشود و احتمالا دلیل این افزایش، شرکت CGRP در راه اندازی مسیر اکسیداسیون چربی است. همچنین با توجه به نتایج کلمپ نیز میتوان از لاکتات به عنوان عامل احتمالی افزایش CGRP در حین تمرین استقامتی نام برد.

CGRP، لاکتات، تخلیه گلیکوژنی، کلمپ لاکتات