مهدی زارعی - گروه تربیت بدنی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
محمدرضا حامدی نیا - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری
امیرحسین حقیقی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری
سارا امینی - متخصص قلب و عروق، استادیار دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه برنامه تمرین ترکیبی هوازی مقاومتی با شدتهای مختلف بر سطوح آدیپونکتین، پروتیین متصل به رتینول چهار و نیمرخ لیپیدی در مردان مبتلابه دیابت نوع دو انجام گرفت. بدینمنظور، 43 بیمار مبتلابه دیابت نوع دو بهصورت تصادفی در چهار گروه )سه گروه تمرین ترکیبی یک )سن47/9±3/0 سال، وزن77/9±1/1 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 26/3±3/5 کیلوگرم بر مترمربع(؛ دو )سن 45/8±6/3 سال، وزن 80/8± 6/7 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 26/9±1/8 کیلوگرم بر مترمربع(؛ سه )سن 47/5±0/9 سال، وزن 82/9±11/7 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 28/0±2/9 کیلوگرم بر متر مربع( و گروه کنترل )سن 46/9±1/2 سال، وزن 84/10±4/3 کیلوگرم و شاخص توده بدنی28/2±2/4 کیلوگرم بر مترمربع( تقسیم شدند و گروه های تمرینی، تمرین ترکیبی هوازی مقاومتی را به مدت 12 هفته و با شدتهای مشخص )گروه یک: مقاومتی50-60 درصد یک تکرار بیشینه، هوازی70-80 درصد ضربان قلب بیشینه؛ گروه دو: مقاومتی60-70 درصد یک تکرار بیشینه، هوازی60-70 درصد ضربان قلب بیشینه؛ گروه سه: مقاومتی70-80 درصد یک تکرار بیشینه، هوازی50-60 درصد ضربان قلب بیشینه( اجرا نمودند. جهت انجام پژوهش، فرایند خونگیری بهمنظور تعیین سطوح آدیپونکتین، پروتیین متصل به رتینول چهار و نیمرخ لیپیدی، قبل و پس از 12 هفته انجام گرفت و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان میدهد که سطوح پروتیین متصل به رتینول چهار در گروه دو و سه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته است .)P<0.05( مقادیر تری گلیسرید نیز در هر سه گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش را نشان میدهد .)P<0.05( شایان ذکر است که برمبنای نتایج، تفاوت معناداری در وزن، شاخص توده بدنی، درصد چربی، سطوح آدیپونکتین، کلسترول تام، لیپوپروتیین کلسترول با چگالی باال و لیپوپروتیین کلسترول با چگالی پایین بین گروه ها مشاهده نمیشود و 12 هفته تمرین ترکیبی با شدتهای مختلف، تاثیری بر شاخصهای آنتروپومتریک و آدیپونکتین بیماران مبتلابه دیابت نوع دو نداشته است. بااینحال، میتوان گفت که دو برنامه تمرین ترکیبی گروه دو و سه بهواسطه کاهش سطوح پروتیین متصل به رتینول چهار و تریگلیسرید میتواند در بهبود اختلالات متابولیکی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو مفید باشد.

دیابت نوع دو، تمرین هوازی مقاومتی، آدیپونکتین، پروتیین متصل به رتینول چهار