علی گرزی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه زنجان
ناصر قنبری - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشگاه زنجان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف مکمل فولات طی 10 هفته تمرین مقاومتی بر گرلین معده، سرم و انسولین سرم موشهای صحرایی نر ویستار بود. بدینمنظور، 32 سر موش صحرایی نر ویستار با سن هشت هفته و وزن 204/18 4/2 گرم، پس از یک هفته آشناسازی به صورت تصادفی )برحسب وزن بدن( به چهار گروه مساوی )هشت سر در هر گروه( کنترل، مکمل، تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی+ مکمل تقسیم شدند. گروه های تمرینی بهمدت 10 هفته )پنج جلسه در هفته( تمرین مقاومتی را بر روی نردبان )دارای 26 پله( با وزنهای معادل 30 درصد وزن بدن خود آغاز نمودند که وزن آن تا هفته آخر به تدریج به 250 درصد وزن بدن آنها رسید. قابل ذکر است که مکمل دهی به صورت 10 میلی گرم اسیدفولیک محلول در هر لیتر آب مصرفی انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موشها بیهوش گشتند، تشریح شدند و نمونه های معده و سرم آنها جمع آوری گردید. علاوه براین میزان گرلین، انسولین سرم و گرلین معده آنها به وسیله کیت الایزا اندازه گیری گشت و با روشهای آماری آنووا و کروسکال والیس تجزیه وتحلیل گردید .)P<0.05( نتایج نشان میدهد که گرلین سرم در گروه تمرین مقاومتی درمقایسه با گروه های کنترل )P=0.002(، مکمل )P=0.001 ( و مقاومتی+ مکمل )P=0.017( بهطور معناداری کاهش یافته است. مصرف فولات نیز موجب افزایش معنادار در گروه مقاومتی+ مکمل درمقایسه با گروه کنترل )P=0.014( و تمرین مقاومتی )P=0.017( شده است. در غلظت انسولین سرم گروه های چهارگانه نیز تفاوت معناداری مشاهده نمیشود .)P=0.673( براساس یافته ها، مصرف فولات در طول تمرینات مقاومتی، گرلین معده را افزایش داده و یا حداقل از کاهش آن در سرم جلوگیری مینماید.

تمرین مقاومتی شدید، مکمل فولات، گرلین، انسولین، اشتها