تاثیر تمرین هوازی شدید بر شاخص های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلابه میگرن

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی با شدت بالا بر شاخصهای میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلابه میگرن با طرح دو گروه پیش آزمون و پس آزمون )گروه گواه ))n=9( و گروه تمرین هوازی با شدت بالا )n=9( وبا نمونه گیری تصادفی در میان بیماران زن میگرنی )میانگین سنی 22/8 2/5 سال، میانگین شاخص توده بدنی 20/40 2/8 کیلوگرم بر مترمربع و میانگین درصد چربی 22/41 6/01 درصد( انجام گرفت. پروتکل تمرین استقامتی دویدن با شدت باال 17-15( مقیاس درک فشار بورگ( شامل هشت هفته تمرین به صورت سه جلسه در هفته و هر جلسه بهمدت 30 دقیقه بود. الزم به ذکر است که یک ماه قبل و بعد از پروتکل تمرین، شاخصهای میگرنی )تکرار، مدت و شدت حملات( توسط پرسشنامه )ثبت سردردهای روزانه( بررسی گردید و 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرین نیز کیفیت زندگی و آمادگی هوازی ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها نیز با استفاده از روش آماری آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی ال.اس.دی انجام گرفت. با درنظرگرفتن مقادیر پیش آزمون، تفاوت معناداری در پس آزمون بین دو گروه موردآزمایش مشاهده نمیشود )P<0.001( نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی با شدت بالا موجب کاهش معنادار شدت))P<0.05، تعداد )P<0.001( و مدت )P<0.05( حمالت سردرد و بهبود کیفیت زندگی )P<0.001( و نیز افزایش آمادگی هوازی )P<0.001( شده است. به طورکلی، تمرین هوازی با شدت باال با تاثیر مثبت بر شاخصهای میگرنی، کیفیت زندگی و بهبود آمادگی هوازی احتماال)( میتواند به عنوان یک رویکرد درمانی غیردارویی برای بیماران میگرنی در نظر گرفته شود.

Keywords:

تمرین هوازی شدید , زنان , میگرن , سردرد