ریوف نگارش - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز
روح اله رنجبر - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدالحمید حبیبی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد مومن غریب وند - استادیار رادیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز

هدف از پژوهش حاضر ارایه مدلهایی جهت پیش بینی سطح مقطع عضله چهارسرران و همسترینگ براساس اندازه های آنتروپومتریکی در مردان 20 تا 70 ساله بود. بدینمنظور، 88 مرد غیرفعال و سالم با دامنه سنی 20 تا 70 سال از بین افراد داوطلب برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. شایان ذکر است که از تصویربرداری سیتیاسکن بهعنوان روش مرجع و از اندازه گیری های آنتروپومتریکی ناحیه ران به عنوان متغیرهای پیشبین استفاده گردید. نتایج رگرسیون چندعاملی، ارتباط معناداری را میان اندازه گیری های آنتروپومتریکی با سطح مقطع و حجم عضله چهارسرران در دو گروه نشان میدهد .)P 0 . 05( در این پژوهش مدل تخمین سطح مقطع به صورت = 1.418)O( - 12.861(M(+0.102(A)- 1.013(سطح مقطع عضله چهارسرران( و + 0.253(A) - 34.672(= 1.302(O( -0.628(M)سطح مقطع عضله همسترینگ( بود که در این مدلها منظور از O، دور ران در ناحیه میانی؛ M چربی زیرپوستی در ناحیه میانی به سانتیمتر در ناحیه قدامی ران؛ A سن به سال میباشد. همچنین، براساس نتایج خطای استاندارد برآورد برای این مدل ها به ترتیب 8/8 و 9/1 درصد بود. نتایج این پژوهش مدلهای معتبر و دقیقی را برای برآورد سطح مقطع عضله چهارسرران و همسترینگ براساس متغیرهای آنتروپومتریکی در مردان 20 تا 70 سال غیرفعال و سالم ارایه داد که برای پژوهش در زمینه های بالینی، فیزیولوژی ورزشی و علم تمرین سودمند میباشد. با توجه به سهولت کاربرد مدلهای این پژوهش میتوان از آنها به عنوان یک روش عملی در مراکز بهداشتی، سلامتی و پژوهشی استفاده کرد.

سطح مقطع، آنتروپومتریک، عضله چهارسرران، عضله همسترینگ، معادله برآورد