مطالعه تغییرات هورمو نهای تری یدوتیرونین و تیروکسین و ارتباط آن با هیستوپاتولوژی غده تیرویید گاومیش رودخانه ای در اهواز

زمینه مطالعه: هورمون تیروییدی از جمله مهمترین عوامل مؤثر در تنظیم سوخت و ساز و متابولیسم انرژی و پروتیین در نشخوارکنندگان هستند. هدف: در مطالعه حاضر، وضعیت هیستوپاتولوژی غده تیرویید و ارتباط آن با مقادیر سرمی هورمونهای تیروییدی در گاومیش رودخانهای در شهرستان اهوازمورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: برای انجام این مطالعه از 89 راس گاومیش 66 ماده، 23 نر نمونه گیری از خون و غده تیرویید به عمل آمد. نمونه های واجد هر دو لب غده تیرویید از هر دام، پس از انتقال به آزمایشگاه پاتولوژی و تهیه مقطع، به روش هماتوکسیلین ایوزین رنگ آمیزی شده و تحت بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. مقادیر سرمی هورمو نهای T 3 و T 4 با استفاده از روش الیز ااندازه گیری شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که 31 راس ) 8/ 34 %( واجد ضایعات پاتولوژی در غده تیرویید بودند که از نظر نوع و فراوانی، این ضایعات به ترتیب شامل؛ هیپرپلازی موضعی 5/ 31 %، متاپلازی 2/ 2 % و تیروییدیت مزمن 1/ 1 % بود. توزیع ضایعه بر اساس جنس نیز نشان داد که 30/3 % از گاومی شهای ماده و 2/ 52 % از گاومیش های نر واجد ضایعه بودند. مقایسه میزان هورمو نهای 3T و 4T در دا مهای سالم و ضایعه دار نشان داد که فقط مقادیر سرمی هورمون T 4 در دامهای سالم به طور معنی داری بیشتر از دا مهای دارای غده تیرویید واجد ضایعه است p=0/02 نتیجه گیری نهایی: در پایان این مطالعه نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معن یداری بین مقادیر سرمی 3T و 4T در گاومیش های دارای ضایعه وجود دارد 05 / r=0/4 ،p<0 (، در حالی که این ارتباط در دا مهای سالم بسیار ضعیف است 05 / r=0/1 ،p> 0

Keywords:

هیستوپاتولوژی , هورمون های تیروییدی , گاومیش