پیمان کریمی - کارشناس ارشد معماری و انرژی

پنجره‎ها یکی از اعضای مهم پوسته‎ی خارجی ساختمان‎های مسکونی هستند که همچون دیگر مواد و مصالح ساختمان به مرور زمان کامل‎تر شده و وضعیت عملکرد ساختمان در خصوص دریافت نور روز، تهویه طبیعی و مصرف انرژی را بهبود بخشیده‎اند. با وجود صنعتی و مکانیزه شدن فرآیند ساخت مصالح و بهبود وضعیت بازشوها و جدارهای نورگذر نسبت به گذشته، در دهه‎های اخیر به ندرت مطالعاتی جهت بهبود و تثبیت قوانین مربوط به طراحی اندازه‎ی پنجره‎ها مشاهده می‎شود. پژوهش حاضر با تحلیل و مدلسازی وضعیت کنونی پنجره‎ها، به بازبینی و اصلاح نسبت مساحت پنجره به دیوار و عمق مناسب سایبان در خانه‎های مسکونی اقلیم شهر تبریز به منظور مدیریت مصرف انرژی سالانه پرداخته است. نتایج تحقیق مناسب‎ترین درصد پنجره به نمای ساختمان و عمق سایبان را برای هرکدام از جهات جغرافیایی در راستای کاهش مصرف انرژی تعیین می‎کند.

اقلیم تبریز ، طراحی پنجره اقلیمی ، عمق سایبان، کاهش مصرف انرژی ، مساحت پنجره