بررسی رابطه بین شاخص های سنتی و نوین نقدینگی و کیفیت افشا با در نظر گرفتن عمر شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شاخص های نوین و سنتی نقدینگی باکیفیت افشا با در نظر گرفتن چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیات موضوع تحقیق نمونه ای شامل 120 شرکت طی دوره زمانی 1391 تا 1395 مورد بررسی قرار گرفت. متغیر وابسته تحقیق کیفیت افشا می باشد؛ که توسط رتبه بندی منتشره توسط سازمان بورس اوراق بهادار مورد سنجش قرار گرفت. متغیرهای مستقل این تحقیق نیز شامل شاخص های سنتی نقدینگی (نسبت جاری و نسبت آنی) و همچنین شاخص های نوین نقدینگی (شاخص فراگیر نقدی، شاخص دوره تبدیل وجه نقد و شاخص مانده نقدی خالص) می باشد. عمر شرکت نیز به عنوان متغیر تعدیل کننده این تحقیق می باشد. برای بررسی موضوع آزمون 10 فرضیه مطرح گردید. نتایج نشان می دهد که بین نسبت جاری و مانده نقدی خالص باکیفیت افشا رابطه معناداری وجود ندارد؛ بین نسبت آنی و شاخص فراگیر نقدیباکیفیت افشا رابطه منفی و معنادار مشاهده شد و همچنین وجود رابطه منفی و معنادار بین شاخص دوره تبدیل وجه نقد باکیفیت افشا تایید شد. نتایج فرضیات ششم تا دهم نیز نشان دهنده تاثیر عمر شرکت بر رابطه بین نسبت جاری، نسبت آنی، شاخص فراگیر نقدی و شاخص مانده نقدی خالص باکیفیت افشا می باشد. همچنین فرضیه تاثیر عمر شرکت بر رابطه بین شاخص دوره تبدیل وجه نقد باکیفیت افشا رد شد.

Keywords:

شاخص های نوین و سنتی نقدینگی , کیفیت افشا , چرخه عمر شرکت