میزان اثرگذاری مولفه های سطوح ارتباطی بر عملکرد مدیران حوزه فناوری اطلاعات (مطالعه موردی: شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب)

هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان اثرگذاری مولفه های سطوح ارتباطی بر عملکرد مدیران حوزه فناوری اطلاعات در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می باشد. تحقیق حاضر براساس هدف کاربردی، بر اساس ماهیت و نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی و از نظر نوع داده ها کمی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل متخصصین و مدیران فناوری اطلاعات شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و تعداد 414 نفر می باشد، که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 250 نفر انتخاب شدند. با توجه به احتمال مخدوشبودن برخی از پرسشنامه ها تعداد 250 پرسشنامه توزیع شد ولی در نهایت همان 200 پرسشنامه مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی پرسشنامه از روایی صوری و محتوایی و سازه تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که عمده پاسخگویان از نظر جنسیت مردان، از نظر سن در محدوده 40-31 سال، از نظر تحصیلات در مقطع کارشناسی هستند. نتایج آزمون کلموگروف- اسمیرنوف نشان داد که متغیرهای مورد مطالعه همگی نرمال هستند. ضریب پایایی مولفه های مورد بحث تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و براساس محاسبه آلفای کرونباخ در محدوده 0/73 تا 0/79 بدست آمد. همچنین نتایج حاصل نشان داد که سطوح ارتباطی و مولفه های آن بر عملکرد مدیران حوزه فناوری اطلاعات شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

سطوح ارتباطی , مدیریت روابط با دیگران , مهارت کلامی , مهارت شنود , مهارت بازخورد