تکاور محمدیان - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پروا موسوی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
نسیم علیجانی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عرفان حاتمی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مخمر ساکارومایسز سرویزیه دارای ترکیبات محرک ایمنی مختلف مانند گلوکان ها، اسیدهای نوکلییک، الیگوساکاریدهای مانان و کیتین می باشد. این تحقیق در مهر ماه 1396 تعداد 180 قطعه بچه ماهی کپور معمولی به سه تیمار و هر تیمار در سه تکرار )هر تکرار40 قطعه ماهی) بصورت تصادفی تقسیم گردیدند. تیمار های A ، B و C به ترتیب با جیره غذایی حاوی 107×5 واحد کلنی در گرم (CFU g-1) محصول تجاری پروسل محصول تجاری سلمانکس و غذای فاقد مکمل به مدت 60 روز غذادهی شدند. فاکتورهای بیوشیمیایی گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، پروتیین کل و آلبومین بین تیمارها در روزهای 0 و 60 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد هر دو محصول نتوانستند فاکتورهایبیوشیمیایی سرم را بجز کلسیم، بهبود بخشند (p> 0.05). احتمالا محصول تجاری پربیوتیک پروسل نتتوانسته در ارتقای فاکتورهای بیوشیمیایی سرم در بچه ماهی های کپور نسبت به سلمانکس موثر باشد.

ساکارومایسیس سروسیه، سرم خون ماهی؛ لاکتوباسیلوس، فاکتورهای بیوشیمیایی، ، کپور معمولی