بررسی رابطه بین ارزش افزوده و تجارت خارجی بخش کشاورزی در ایران

یکی از مقولات مهم در اقتصاد کشورهای در حال توسعه، وارد شدن به اقتصاد جهانی و آزادسازی تجاری و تاثیر آن بر اقتصاد و سایر بخش ها از جمله بخش کشاورزی می باشد. هدف از این مقاله بررسی ارتباط کل تجارت بخش کشاورزی بر ارزش افزوده این بخش با استفاده از الگوی ECM و طی دوره 1376-1395 می باشد. همچنین صادرات نفتی و صادرات غیر نفتی از دیگر متغیرهای در نظر گرفته شده در این تحقیق می باشد. نتایج نشان داد که صادرات غیر نفتی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تاثیر مثبتی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی دارد. اثر تجارت بخش کشاورزی بر ارزش افزوده این بخش در کوتاه مدت و بلند مدت منفی و در سطح یک درصد معنی دار میباشد. نتایج نشان داد که صادرات نفتی در کوتاه مدت اثری بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ندارد ولی این متغیر در بلند مدت اثر منفی و معنی داری در سطح یک درصد را دارد. همچنین ضریب ECM نشان میدهد که در هر دوره 40 درصد از عدم تعادلهای میزان ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران برطرف میشود. به عبارتی اگر یک شوک در کوتاهمدت ایجاد شود در هر دوره 0/40 اختلاف ناشی از شوک از بین میرود.

Keywords:

ارزش افزوده بخش کشاورزی , تجارت خارجی , صادرات نفتی