شیوه های اصول طراحی و خلق بسم الله نگاری در سنت نوشتاری ایران-اسلامی

در هنر دوران گذشته در کنار توجه به اصول و قواعد جاری در خطاطی، تنوعاتی به آن اضافه گردید. حروف نگاری به عنوان هنری که جان تازه ای به حروف می بخشد، بیان شکلی حروف را به شکل می کشد و توجه به ذات حروف را با الگوی نوشتاری تلفیق می کند. یکی از مواردی که به عنوان دل مشغولی و مشق کردن کردن در هر دوره ای در بین هنرمندان عرصه های هنری وجود داشته و دارد، تمرکز به موضوعاتی به عنوان بهانه مشق کردن است، مانند اسما متبرکه، اسامی امامان، معصومین و گاه می توان آیه های کوچک قرآن مانند بسم الله الرحمن الرحیم را دستاویز و بهانه قرار داد که سنت بسم الله نگاری از آن جمله است که در تقسیم بندی بدایع قرار می گیرد.این پژوهش با هدف بررسی اصول و شیوه های طراحی و خلق بسم الله نگاری با توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی در پی پاسخگویی به پرسش های ذیل می باشد:الف) بدایع نگاری چیست ب) چگونگی طراحی و خلق بدایع نگاری در چه محوریتی است نتایج تحقیق نشان می دهد که بدایع نگاری، جلوه ای از همنشینی و مجالست حروف و نقوشی است که با توجه به ارزش های نهفته معنوی و نمادین، بسم الله نگاری از آن جهت مهم است که مبین آیه ای مبارک از قرآن است و خوشنویسانی خود را ملزم به نگاشتن آن در جهت ستایش ذات احدیت می دانستند. از این روی ناب ترین و خلاقانه ترین ترکیبات را در جلوه گری بسم الله الرحمن الرحیم نظاره گر هستیم.

Keywords:

بسم الله نگاری , شیوه های طراحی و خلق , سنت نوشتاری