مهناز رحیمی فر - کارشناس مسیول متون پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری

به گواهی آثار موجود، هیچ دوره ای از تاریخ شاهد موقوفاتی به وسعت دوران صفویه نبوده است. شاهان صفویه به ویژه شاه عباس اول وحاکمان مناطق، درباریان و افراد خیرخواه از واقفان وقف های بزرگ، می باشند.گسترش و تداوم وقف در این دوره از ویژگی های مهم این دوره است. بروزحوادث تاریخی و مصایب طبیعی و منفعت جویی برخی افراد، سبب گردیده، گذشته از نابودی بسیاری ازموقوفات، مدارک واسناد آنها به ویژه اسناد کاغذی از بین برود یا دچار پراکندگی گردند. علیرغم این موضوع بسیاری از آنها همچنان پایدار می باشند. هدف از این مقاله بررسی موقوفات آستان قدس رضوی بر اساس مستندات و اسناد محفوظ در آن بوده و از دستاوردهای مقاله ، تاکید بر گستردگی وقف در این دوره ، حفظ و تداوم سنت وقف، و تداوم و پایداری برخی از موقوفات این آستانه مقدس است. این مقاله بر اساس روش کتابخانه ایی و استفاده از منابع و اسناد وقفی منتشر شده، تدوین شده است.

صفویه، موقوفات، مشهد، آستان قدس رضوی، اسناد