اصول باز زنده سازی بناهای تاریخی با رویکرد کالبد قدیم، زندگی جدید نمونه موردی: خانه بروجردی ها در کاشان

هر امروزه بسیارند بناهای معاصر ، که دعوت کنندگی بناهای دیرین را ندارند . همین امر موجب شده است که افراد کمتری را به خود جذب نمایند. معماران اینگونه می پندارند که اگر، معماری پیشین را به زمان حاضر بیاورند میتوانند با جعل اثر، به بنا هویت بخشند و آنرا از منظر افراد، جذاب نمایند. پنداری هویت، فقط در گذشته موجود بوده و اساسا0 در حال حاضر معدوم گردیده است. اما این تفکر را کاملا0 مردود میدانیم از این جهت که هویت در هر دوره تاریخی وجود داشته، دارد و خواهد داشت. اگر معماران، به مطلوب مردم5، همان زمان دقت نمایند دیگر هرگز بی ماهیت بودن بناهای معاصر معنانخواهد داشت. حال این سوال پیش می آید: چرا ما می پنداریم که بناهای گذشته دارای حس تعلق مکان بیشتری نسبت به بناهای معاصر بوده است و در حسرت گذشته بسر میبریم حال آنکه همان بنا در زمان معاصر، کاربرد گذشته را نخواهد داشت و یا حتی هیچگونه بهره ای از آن نتوان ج9ست. زیرا معمارهای پیشین، برای مردم5، همان زمان، طراحی می کردند. با توجه به کاربری، بدون اینکه کوچکترین فضای بی مورد و بدون استفاده در بنا حاصل آید و یا کوچکترین ضرورت از نظرش دور بماند. از این شاخه به آن شاخه نمی پریدند و معماری ایرانی را پاس داشته و در خشت خشت ساختارشان بکار می بستند. معماری ایرانی بسیار ذینفس و موثق است و پذیرنده جمال و کمال و بسط دادن است و هرگز محدود به حدود نیست، و آنرا انتهایی نیست. این ادعا را می توان با مشاهده بناهای هر دوره تاریخی در ایران به نیکویی نظاره کرد. که بناها، پیوسته پیشرفت هایی چشمگیر داشته اند و این بدان دلیل بوده است که معماری ایرانی با سلایق و علایق هر دوره خود را، مطابقت داده و نوآوری و جذابیتی کلان بوجود آورده است. دریغا که این هنر بی بدیل در عصر معاصر، بسیارمورد اهمال قرار گرفته است معماریی که برای معماران5 جهان، ا4سوه و سرمشق بوده و هست. ناگاه در یک دوره تاریخی، دیگر هیچ تحرک خاصی نداشته است همین امر مسبب همسان شدن بناها و رنگ باختن جذابیت و در نهایت افزونی5 یکنواختی و ملال انگیزی در معماری ایرانی است. گویی کاربری و کاربر دیگر جایگاه سابق را ندارد. در این حوزه، تنها معماران مقصرند کسانی که دنباله رو معماری غربی شده اند تا برای معماری ایرانی هویت بخرند. حال آنکه غربی ها از معماری دیرینه ایرانی الگو پذیری نموده اند ولیکن با خلاقیت انرا دگرگون نموده و با طبع مردم زمان خودشان طرحی نو درانداخته اند.