فاطمه آناهید - عضو هیات علمی گروه، گروه فقه و حقوق، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
جعفر فرهومند - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

قرارداد متعاقدین را ملتزم به تعهداتی می سازد که بر عهده می گیرند و آنها مکلفند با حسن نیت مفاد عقد را اجرا نمایند. قرادادها از اصلی بنام اصل لزوم پیروی میکند که در اکثر سیستمهای حقوقی مورد پذیرش قرار گرفته است و برای حفظ و صیانت از قرارداد لازم است و عدم توجه به آن موجب تزلزل روابط انسانها و اختلاف و کشمکش میگردد. لذا ایفای تعهد امری اجتنابناپذیر است و درحقوق از آن به کرات بحث شده است. لیکن گاهی شرایطی پیش میآید که امکان پایبندی به قرارداد را ناممکن میکند و در این صورت قرارداد به دلیل عدم امکان اجرا خود به خود به پایان خواهد رسید. در قانون مدنی ایران نیز در مواد 227 و 229 تعذر اجرای قرارداد مورد اشاره قرار گرفته و در حقوق ایران پذیرفته شده است. تحقیق حاضر تلاش کرده است تا ماهیت، شرایط و اقسام تعذر اجرای قرار داد در حقوق کشورمان مورد بررسی و مطالعه قرار دهد.

تعذر، خارجی بودن، اجتناب ناپذیری، غیرقابل پیش بینی بودن