محمدباقر رحیمی ریگی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی، وکیل پایه یک اصفهان
صالح اسماعیلی درکه - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، مدرس دانشگاه

دیوان عدالت اداری در مسیر تحقق یک ساختار قضایی کارآمد و پاسخگو، در سال های اخیر راهی بس طولانی و سختی را پشت سر گذاشته که مقصد نهایی آن تحقق عدالت قضایی برای آحاد مردم و تضمین دسترسی سهل و سریع مردم به خدمات قضایی است. این نهاد در استیفای حقوق عامه مردم هنگام تظلم خواهی از دستگاه های دولتی از یک سو مسیولیتی سنگین بر عهده دارد و از سوی دیگر به لحاظ گستردگی ماموران و کارگزاران دولتی در نقاط مختلف کشور ایجاب می کند که ساختار و تشکیلات آن به گونه ای ایجاد شود که بتواند هر چند بطور نسبی ایفای وظیفه کند. در نظام حقوقی کشور ایران حضور نمایندگان دیوان عدالت در هر استان می تواند به مثابه فیلتری برای مصوبات و تصمیمات ادارات و دستگاه های اجرایی هر استانی باشد و زمینه بروز خطا یا سوء استفاده یا اقدامات فرا قانونی را از بین ببرد و به سلامت دستگاههای اداری و اجرایی استانی کمک کند. رسیدگی دیوان بیشتر حالت نظارتی و فرجامی نسبت به امور حکمی را دارد و بر این اساس، شکایت بطور شکلی بررسی می گردد. شکایت در دیوان فقط علیه آراء صادره و تصمیمات اداری نیست و عدم رسیدگی دیوان به دادخواست اشخاص باعث نقض عدالت خواهد شد. این تاسیس در خصوص وظایف ذاتی خود و همچنین در رابطه با مسایل و مشکلات بین مردم و دولت و ماموران دولتی انجام وظیفه می نماید.

دیوان عدالت اداری، عدالت، ایران، قانون اساسی