فهیمه توانگرمروستی - استاد مدعو دانشگاه آزادیزد

دولت به عنوان انگاره ی انحصاری سلطه و اعمال قدرت، ریشه در تاریخ اجتماعی بشر دارد. از آن هنگام که دولت وارد عرصه های سیاسی شد در طول تاریخ بنا به اقتضای نیاز ها و ضرورت ها به لحاظ ساختار تحول پیدا کرد. در ابتدا دولت ارگانیسمی طبیعی و به تدریج ابزار ساخت بشر و فعل او تلقی شد که کار او برطرف کردن نیاز های جامعه و به تدریج موضوع دخالت دولت در اقتصاد مطرح شد.پیدایش دولت های مدرن از جمله دولت مطلقه که این گروه مطلق گرایی دولت را به مبارزه سیاسی و اصولی دعوت کرد. پس از آن دولت مدرن تحت عنوان محافظه کار سنتی بود که این دولت ها زمینه های نهادینه شدن تمرکز قدرت را فراهم کرد. سومین شکل دولت مدرن دولت های لیبرال هستند که با فروپاشی نظام محافظه کارسنتی بر عرصه سیاست حاکم شدند. افول اشرافیت زمیندار، گسترش طبقات تجاری و صنعتی همراه با نوسازی فرهنگی و تجدد زمینه ظهور رژیم های لیبرال را فراهم آورد. رژیم لیبرال اولیه در اروپا مبتنی بر اصل عدم دخالت مطلق دولت در فرآیندهای تولیدی و اقتصادی بودند.در این مقاله به مقدمات ظهور دولت کوچک لیبرال، اصول نظری این دولت که بر پایه لیبرالیسم کلاسیک استوار است و عملکرد دولت لیبرال پرداخته و آنگاه به بررسی عوامل افول دولت لیبرال کوچک می پردازیم. همچنین دولت بزرگ رفاهی را به مثابه لیبرالیسم سازمان یافته بررسی و عوامل افول دولت رفاهی بزرگ را مطالعه می کنیم و همچنین رسیدن به لیبرالیسم نو و دولت حداقل منجر شد بررسی می کنیم.

دولت، اقتصاد، لیبرال، آزادی، سوسیالیست، دولت رفاهی