علیرضا قدیر - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
عبدالرضا برزگر - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد واحد میبد

دموکراسی ومردم سالاری شیوه جدید زندگی سیاسی اجتماعی است و با آنچه در طول تاریخ باستان جاری و حاکم بوده بکلی متفاوت است. آنچه این تغییر را روشن ترمی سازد تبیین تحولات تاریخی اجتماعی و سیاسی است. قرون هیجدهم و نوزدهم میلادی مشحون از تغییرات و نوع آوری های و اصلاحات عظیم در عرصه های گوناگون علمی صنعتی فرهنگی وسیاسی در غرب است این تحولات الهام بخش ملل مختلف جهان واقع شده به گونه ای که ملل دیگربه سرعت وبا تقلید و بدون وجود زمینه های مناسب دست به تغییر زده اند. ایران نیز از این تحولات بی نصیب نمانده وتحولات ، اصلاحات بس بزرگی را در عرصه های مختلف زندگی تجربه نموده و در عرصه نظام سیاسی به دموکراسی چنگ زده است در سال 1323 هجری قمری 1905) میلادی) با تشکیل حزبی بنام کمیته سوسیال دموکرات ایران ((اجتماعیون عامیون ))در بادکوبه قفقاز و گسترش این حزب در مدت کوتاه در شهرهای مهم ایران از جمله تهران، تبریز، رشت، اصفهان، مشهد منتهی به نهضت و انقلاب مشروطیت ایران شد. از نتایج انقلاب مشروطیت در عرصه سیاسی میتوان مشارکت مردم در امور سیاسی تا تاسیس مهم سیاسی مانند مجلس شورای ملی و پذیرش نظام تفکیک قوا اشاره نمود. پذیرش اصل حاکمیت ،حقوق ملت، نمایندگی ملت برای وضع قانون تفکیک قوا، آزادی بیان مطبوعات و اجتماعات، مسیولیت دولت در مقابل مجلس ، اصل علنی بودن محاکمات ، قانونی بودن جرایم و مجازاتها و اصل برابری افراد در برابر قانون دستاورد هایی است که اگر به استناد آن انقلاب مشروطیت را انقلاب کبیر ایران نام می نهادند بیهوده نبود. این تحولات یک شبه و صرفا به تقلید از تحولات اروپا انجام نشد بلکه یکصد سال زمان طول کشید. در این مقاله به صورت مختصر به نحوه انتخاب نمایندگان اولین مجلس شورای ملی در زمان مظفرالدین شاه قاجار می پردازد .

لیبرالیسم پارلمانی ،مجلس مشروطه، فرآیند انتخابات ،تقلب انتخاباتی