ارزیابی حاکمیت قانون از طریق برداشت های شکلی و ماهوی

موضوع این مقاله ارزیابی حاکمیت قانون از طریق برداشت های شکلی و ماهوی می باشد . اگر حقوق را تنظیم کنترل مقتدرانه وقهری روابط اجتماعی بدانیم ، در این صورت الزام حقوقی ارزش یا باور ، جز با به کارگیری مشروع قدرت مرکزی بلا رقیب سیاسی ممکن نخواهد بود . بدین سان ، هرگاه از قواعد اخلاقی سخن برانیم در واقع از ارتباط میان حقوق در یک سو و اخلاق در سوی دیگر بحث نموده ایم ، و به تبع هر حکمی که در بحث از ارتباط میان حکومت و اخلاق جاری سازیم ، در مبحث میان حقوق و اخلاق نیز صادق خواهد بود و بالعکس . ویژگی دیگر برداشت ماهوی حاکمیت قانون این است که برخلاف برداشت شکلی ، که رعایت قانون مصوب مرجع ذی صلاح ( پارلمان ) و تصویب شده با رعایت تشریفات قانونی ، برای تحقق حاکمیت قانون کافی دانسته می شود ، صرف رعایت اصل قانونی بودن و اعمال قانون موضوعه ، حتی به نحو برابر و بر همگان ، برای تامین حاکمیت قانون کفایت نمی کند . ساختار این مقاله از دو فصل تشکیل شده است که فصل اول را به برداشت های متفاوت از حاکمیت قانون اختصاص می دهد و فصل دوم را نیز برداشت های شکلی را بررسی می کند . نتیجه ای را که می توان ضمن این مقاله مطرح نمود این است که برداشت همواره گامی فراتر در تحلیل ها محسوب می شود و در واقع حاکمیت قانون جز اصول مهم و کلیدی محسوب می شود .

Keywords:

قانون , حاکمیت , شکلی , ماهوی